Lagavulin jest jedną ze starszych destylarni na wyspie Islay, działającą oficjalnie od 1816 roku. Do końca lat 80. XX wieku większość swojej produkcji przeznaczała do zestawiania blendów, dopiero w latach 90. single malty tej wytwórni zrobiły furorę na całym świecie. Obecnie jej „okrętem flagowym” jest 16-letni single malt. Nazwa tej destylarni oznacza w gaelickim „młyn w małej dolinie”. Jej historia sięga przypuszczalnie początków XVIII wieku i wiąże się z lokalnymi tradycjami gorzelniczymi. W 1816 właściciel zakładu – John Johnson – oficjalnie wykupił licencję uprawniającą go do produkcji alkoholu. Przez XIX stulecie zmieniali się właściciele destylarni, ona zaś często funkcjonowała pod różnymi nazwami. Obecnie zakład należy do Diageo. Woda wykorzystywana do produkcji destylatu pobierana jest z jezior Solan i ma wyraźny torfowy posmak. Słód wytwarzany jest w słodowni w Port Ellen przy użyciu torfu wykopywanego na lokalnych wrzosowiskach. Zakład jest wyposażony w stalową kadź zacierną, 10 modrzewiowych kadzi fermentacyjnych i dwie pary alembików. Moc produkcyjna gorzelni wynosi 2,45 mln litrów rocznie. Charakterystyczną cechą produkcji jest prawie maksymalne napełnianie destylatorów zacierem, dzięki czemu ogranicza się kontakt oparów alkoholu z miedzią. Destylaty przechowywane są głównie w beczkach po bourbonie, rzadziej po sherry. Whisky wytwarzane w Lagavulin a także w całym tym regionie charakteryzują się bardzo specyficznym smakiem. Islay w wielkiej mierze składa się z torfu, który wykorzystuje się do produkcji whisky. Dodatkowo, Lagavulin jako gorzelnia znajdująca się na południu wyspy (wraz z Ardbeg czy Laphroaig), ma to do siebie, iż wodę torfową wykorzystuje na każdym etapie wytwarzania tego bursztynowego trunku. Aż do lat 80. destylaty z Lagavulin w większości trafiały do zestawiania blendów, zwłaszcza słynnego White Horse. Jednak w latach 90. malty z tej destylarni zostały odkryte i docenione przez koneserów. Wersja 16-letnia zdobyła dwukrotnie złoty medal na Międzynarodowych Targach Win i Spirytualiów w latach 1995 i 1996. Od tego czasu whisky Lagavulin uchodzą za rarytas, przełożyło się to na politykę firmy i obecnie prawie cała produkcja gorzelni trafia na rynek jako single malt. Oferta destylarni jest stosunkowo wąska. Obok podstawowej, 16-letniej whisky oferuje ona wersje 12-letnią cask strength oraz Distillers Edition. Te paletę uzupełniają także wydania limitowane – 8 Years Old, 25 Years Old, 1991 Single Cask.
